patience

podobno tak naprawdę nie da się ukraść księżyca, czy przesunąć gór, spotkać św.Mikołaja albo nosić głowę w chmurach. podobno każą Nam myśleć, że nie da się też śnić, marzyć czy dotykać nieba uczuciami. podobno też życie to iluzja, a wszyscy zostaniemy zdmuchnięci jak dmuchawce. co z tego, kiedy da się jeszcze coś z tego wyciągnąć i napluć na podobne zasady. podobno stara miłość nie rdzewieje i podobno nie ma nic trwalszego. w to akurat moge uwierzyć. w jej serce, duszę i czyste myśli także. nie wiem, skąd mam taką pewność kota na wysokościach, wytrwałość samotnego zeglarza i pełno spokoju nocnego zwierzęcia. poluję na lepszą przyszłość i znów czuję, że oddycham w pełni. nie doznam już momentu, kiedy nie wiem, czego chcę. kwiaty we włosach, kotki w brzuchu, bananek na buzi i odwaga w sercu. dziękuję. pozdrawiam.

kochać, to jak w zenicie zatrzymać wyskok. magia, którą trzeba chronić jak pastwisko, dźwigać opał i osłaniać palenisko, bo zimne deszcze lat chcą zgasic w Nas wszystko. płomień ten potrzebuje tlenu i czasu, chwili, iskry, chrustu, paliwa, czasem kwasu, jak trujacy grzyb omamia nie zawsze od razu. miłość potrzebuje Waszego hałasu.

w barłogu się szlajam od rana, zieloną herbatą zalana, Kochanie, ja palę w pościeli, uwielbiam ciepło płomieni. wreszcie mamy chwilę dla siebie, balkonem zawładną gołębie, rozluźni się całe mieszkanie-to sie nazywa sprzątanie! :)