łapię oddech.

choć nie wiem, co się dzieję, to nie żałuję. że tu jesteś, a to wszystko jest najsłodszą tajemnicą. Naszą. w końcu coś poczułam, choć wiedziałam, że to w końcu musi się stać. są rzeczy nieuniknione. czekam wciąż i liczę sekundy, aż znów przekroczysz próg, a ja będę wiedziała, że od zawsze moje szczęście było w Twoim uśmiechu. dziękuję.

łatwiej było by schlewać sie i rżnąć się  koleżanką niż szansę dać tej myśli, ze ktoś mnie poskleja w całość #fisz. ale nie umiem życ w ten sposób, czuję znowu coś i tęsknię za zapachem jej włosów. mimo tarć i sporów chyba czuje, że ona to ta, nie chcę wierzyc, że wrócę na tarczy znowu jutrzejszego dnia.

mówi się trudno-wszystkich Nas i tak przysypie piach. po co tracić nawet jeden dzień z życia na życie kłótnią z kimś, kto jest dla Nas tą drugą połówką? szkoda dnia.