Your only limit is you. 

Myślę, że najtruniejszą rzeczą z jaką przyszło się zmierzyć człowiekowi jest samotność.Jest tak dziwnym wytworem, że będąc w towarzystwie marzysz o niej,ale kiedy jest, myślisz gdzie popełniłes błąd znajdująć się teraz w tym miejscu w swoim życiu. To chyba najgorsze, że czytając tekst o jakieś ważnej osobie ty tak naprawdęmasz  pustkę w głowie. Czemu? przecież mogłoby się wydawać że wszystko było super, że powinnieneś mieć taką osobę. Ale gdyby naprawdę była taka ważna to nie musiałabym o niej pisacw czasie przeszłym. Oczywiście, że to boli, że musisz nauczyć się żyć dla siebie, a nie dla niego. I mimo, że minęło tyle czasu ty nadal nie potrafisz, ale z drugiej strony wiesz że to nie było to. Po prostu brakuje ci kogoś kto bedzie jak on, kto będzie fizycznie,. To jest samotność. Pozornie mając wszystko, jesteś sam. Wokół całego buulshitu przestawianego w komediach romantycznych, piosenkach o prawdziwej miłości, ty tak naprawde nie wiesz o czym mowa.I jedyne co przychodzi ci do głowy to pytanie" gdzie popełniłes błąd", nie no to zbyt banalne pytanie które zadaje sobie każdy patrząc na swoje życie bo chyba nie da się być w pełni szczęśliwym. "co jest z tobą nie tak, czemu tak bardzo odstaję od reszty, czemu nie mogę byc jak wszyscy" zdecydowanie bardzo często pada to w moim wewnętrznym monologu. Ciągle szukam odpowiedzi, ale UWAGA nie tracę nadzieji, bo tylko ona mi pozostała w tej kreatywnej inaczej samotności.