Enjoy the little things! :) 

Jestem głodny Twych powiek. Spragniony ramion czy szczelnie przywartych do mojej duszy serc. Jestem Ci winien wieczność za te wszystkie dni i noce, bo każda noc z Tobą rośnie w księżyc bardziej, a każdy dzień szaleje z błękitu. I nie mogę doczekać się Twoich włosów kołysanych wiatrem i maja z Tobą też nie mogę się doczekać. Maje zazwyczaj mają w sobie coś niezwykłego. W maju chce się bardziej. Skoro listopad nie był mi straszny i szklił moje oczy łzami szczęścia, to co zrobi ...mój najdroższy maj? Mam nadzieję, że  przyniesie mi rozgrzane słońcem powieki, zamykając nam zgrabnie oczy. Możemy wówczas leżeć na trawie, jak najbliżej siebie, dłoń ku dłoni, oddech przy oddechu. Bo mam wrażenie, że ktoś, kto nad nami czuwa, odcisnął kiedyś kształt Twoich ust i ich ślad pozostawił gdzieś pomiędzy komorami mojego serca. I podzielił jak opłatek jedną, wspólną duszę na dwie części, rozdając je dwóm ciałom. Dobrze, że ciała te potrafiły siebie odnaleźć, dobrze, że złączyły tę duszę na nowo. Tak właśnie rodzi się miłość. Tak kiełkuje szczęście, które wzrasta. Niedługo będzie przypominało wielkie drzewo dębu i dotknie chmur.

Kocham Cię, proszę dajcie już maj!

Tęsknie...