Ostatnimi czasy zaniedbałem dodawanie notek na photoblogu więc myślę, że najwyższy czas to nadrobić, zwłaszcza z okazji tej, iż skoczyłem w sobotę siedemnaście lat. Dorośli ludzie mówią, że czym więcej mają lat, tym szybciej upływa im życie. Młody człowiek marzy o wielu rzeczach, które wydają mu się nierealne, a jednak marzy... Zdmuchiwając urodzinową świeczkę pomyślałem sobie marzenie (co prawda wydaje mi się nierealne, aczkolwiek tkwi ono we mnie). I mimo że coś nieraz jest nie do przejścia, uważam, że tylko najbardziej wytrwali w dążeniu do swych marzeń mogą odnieść sukcesy. Dlatego nie rezygnujmy nigdy z marzeń, zawsze walczmy do końca, gdyż jeżeli nie spróbujemy nigdy nic nie osiągniemy.

Do tych swoich urodzinowych przemyśleń chciałem napisać tutaj o kilku osobach. Chciałem podziękować przyjaciółce Tamarze za niespodziankę, że przyszła do mnie w moje urodziny, pomimo to, że byłem chory na zapalenie oskrzeli i nie bardzo mogłem wyjść na pizzę ze znajomymi. Mimo to przyszła i wręczyła mi prezent (perfum, który teraz jest moim ulubionym, świetnie trafiłą w gust).

Oprócz tego pragnę wspomnieć o kilku, na które zawsze mogę liczyć jak jestem chory. Zawsze napiszą do mnie, spytają jak się czuję, podadzą mi lekcje. Jest to dla mnie czymś niesamowicie miłym.

Oczywiście nie zapomnę wspomnieć o Izie, którą poznałem w tamtym roku i teraz przyjaźnimy się. Pomimo, że w Głogowie nie bywam zbyt często Iza jest trafnym przykładem nie tylko na to, że przyjaźń pomiędzy chłopakiem, a dziewczyną istnieje, ale też na to, że przyjaźń na odległość istnieje również. Przecież utrzymujemy ze sobą codzienny kontakt. Dziękuję Ci, że masz do mnie takie zaufanie jakie masz... Dziękuję Ci, że zawsze masz chęć do mnie napisać, podzielić się ze mną swoimi radościami i smutkami.

Agnieszko, Ciebie co prawda nie znam tak dobrze, a we Wrocławiu jestem raz na kilka, ale masz w sobie coś wyjątkowego, że potrafisz zrozumieć, poradzić, masz świetne poczucie humoru no i za to też wypada mi Tobie podziękować. Dodam, że jesteś najlepszą Agnieszką jaką poznałem!

Życie ma w sobie wiele ciężkich, smutnych chwil, jednak czasami są i te wesołe, a jedne i drugie pozostają w naszej pamięci. Ludzie, z którymi przebywamy mają duży wpływ na nas. Potrafią nas zranić, pocieszyć, uszczęśliwić, zawieść. Czasami wystarczy nam tylko jeden szczery przyjacielski uśmiech? Lecz zastanówmy się, ile ujrzymy takich twarzy i takich uśmiechów, wśród tylu miliardów ludzi żyjących na Ziemi? Dlatego mój wniosek jest następujący:

"Nigdy nie walcz o przyjaźń. O prawdziwą NIE MUSISZ, o fałszywą NIE WARTO".