Szarowola

 Trochę mi dziwnie. Chyba kogoś polubiłam.

Źle. I zupełnie niepotrzebnie. Zły wybór. Bardzo zły.

Bo to trochę dziwne, że nagle chcę być miła i dobra dla kogoś. Od tak. Nie chcę być wredna, bo ten ktoś jest miły. Muszę jak najszybciej się wyleczyć, to trochę jak przeziębienie, którego należy bezzwłocznie się pozbyć, inaczej przerodzi się w jakieś paskudne choróbsko.

Znowu coś napisałam wierszem. Ale chyba nikt nie powinien zobaczyć. I czy to z sympatii?

Potrzebuję ludzi do rozmowy, dlatego chodze na imprezy z moimi znajomymi. Bo wówczas rozmawiamy, a ja tak bardzo to lubię. I nie mówimy o pogodzie, innych ludziach lub chorobach, tylko o tym, o czym myślimy i co myślimy. To jest budujące. Budujące ludzkie relacje i moją wiarę, że może jednak coś ma sens. Że My mamy sens.