ta przeszłość...

Zbliża się Wielkanoc. Bardzo lubię te święta, ponieważ raczej dobrze mi się kojarzą i podczas nich nie ma już aż takiej komercji jak przy Bożym Narodzeniu. Ogólnie uważam, że ten czas jest szczególnie wyjątkowy, akurat w moim życiu również z innego powodu. Zmartwychwstanie, narodziny i odrodzenie. Trzy tak ważne rzeczy w tak krótkim odstępie czasu muszą wskazywać na niezwykłość tych świąt. Jestem bardzo ciekawa co stanie się dalej i czy wszystko będzie dobrze. Oby tak było...

Najgorsze jest tylko to, że ciągle jestem zajęta, ponieważ mam dość dużo do zrobienia. No, ale cóż... Zrobię co mam zrobić i na pewno znajdę chwilę czasu na odpoczynek.

W środę znów byłam w Dekadencji z Arusiem i Julką. Było naprawdę fajnie. Potem dołączyliśmy do ekipy, która była na kręglach czyli: Kama, Pałka, Renia, Zbyszek, Andrzej, Krzychu, Żurek, Kumak i Klaudia. Ja i Aruś niestety musieliśmy szybko wracać, ale droga powrotna również była przyjemna. Coraz bardziej lubię te nasze wspólne wypady, a szczególnie cieszy mnie to, że odzyskałam kontakt z Arusiem. Teraz będzie już tylko lepiej.

Tylko czemu przeszłość wciąż do mnie wraca? Dlaczego musiałam go spotkać wczoraj i przedwczoraj? Czemu widziałam go w najmniej oczekiwanych chwilach? Dlaczego nie daje mi o sobie zapomnieć? Czemu to wciąż mnie obchodzi? Naprawdę tego nie rozumiem. Ja już nie chcę... po prostu nie chcę...