The Lightning Strike 

Bo dawno mnie tu nie było, a sporo się zmieniło.

Śmieszny był kiedyś ze mnie dzieciak.

Złamany przez porażki, ale wciąż śmiejący sie jak głupi.

Dobre czasy gimnazjum i liceum.

A tu studia.

Życie dorosłe.

Pomyślałby ktoś, że Adu się ogarnie?

Ja nie.

A jestem mamą.

170 dzieciaków.

I dzięki ci Boże za nich.

Szczególnie za tę moją kochaną grupę - za syneczków i córeczki.

Za samorząd.

Za Kitsune.

Za Kasieńkę i Matiego.

Mogę gnać naprzód bez oglądania się wstecz, bo nie mam na to czasu.

Dawno nie byłam tak szczęśliwa.

Nigdy nie miałam tylu powodów, żeby się uśmiechać.

Nie mam po co się użalać.

Kocham.

A na resztę przyjdzie czas.

http://www.youtube.com/watch?v=jGrS1XZA_Rg