34. part III

"Oczwiśćie że nie, i masz racje. NIe obchodzi mnie to, ale obchodzi mnie żeby nie spuźnić się na zajęcie, więc przepraszm." Próbowała sięwyrwaćz mojego uścisku co spowodowało że złapałem

ją jeszcze mocniej. "...Justin!"

"Proszę, tylko mnie wysłuchaj"

Spojrzała mi w oczy. Wyczytałem z nich tylko gniew i smutek, co spowodowało że mój żołądek się przekręcił. Nie nawidze patzreć na niąw takim stanie, tym bardziej kiedy jest o spowodowanie mną. Poluzowałem uśćisk.

"Prosze" błagałem.

potrząsnęła głową. "Nie zasługujesz na to, więc czemu mam ci pozwolić ?!"

"Ponieważ potrzebuje żebyś mnie wysłuchała"

"Te wszystkie słowa które wyszły z twoich ust mnie uraziły justin..."

"Wiem i przepraszam, tak ?"

"przepraszam nie sprawi że będzie lepiej."

"Wiem że nie ale próbuje dobrze? moge w spokoju dać ci odejść ale nie obchodzi mnie to.Zależy mi na tobie i nienawidze cie krzywdzić. Wiem że to cholernie banalne, ale taka jest prawda."

Wywróciła oczmi, przestając się wyrywać z mojego uścisku. "Zrób to szybko"

Polizałem warge. " Dziękuję"

Skinęła głową, nie patrząć w moje oczy.

Puściłem jej ramiona poczym skrzyżowała je na piersiach, czekając aż coś powiem.

"Jestem dupkiem"

"No raczej (xd)"

"Jestem również popierdolony"

Pokręciła głową, zgadzając się ze mną.

" I jestem wkurwiający"

"Nie mogłeś tego lepiiej wyrazić'"

Zaśmiałem  się "dzięki".

Wzruszyła ramionami." Taka jest prawda'"

Westchnąłem. " Wiem i dlatego przyszedłem cię tu przeprosić, bo wiem że te wszystkie rzeczy to prawda.Wiem że to był żart ale ja wziąłem to na poważnie, nie powinnieniem. Przesadziłem "

"Przesadziłeś ?Byłeś zajebiście wkurwiony Justin!" 

"Tak sie dzieje kiedy trace kontrole. Moja złość chce wyjść na zewnątrz i dlatego robir się taki siny.