` Nam dano świat na moment.. 

   Nienawidzić kogoś, a jednocześnie kochać. Widzieć upadającego człowieka, a nie mieć jak go podnieść.  Zaczynać coś jednocześnie kończąc wszystko.Wariować a jednocześnie starać się być w miarę normalnym. Śmiejąc się w dzień ludziom w twarz, jednocześnie płakać w nocy w poduszkę. Goniąc za szczęściem co krok potykać się o ludzkie nogi. Starać się biec do przodu jednocześnie cofając się w tył. Czuć ironie, słyszeć szyderczy śmiech diabla, słyszeć go tylko w swojej głowie. To takie dziwne, a może nawet chore, a jednak to wszystko zdaje się być takie prawdziwe. 

"A jednak muszę godzić się nieustannie z własnym buntem,

rozgniewanym serce, okaleczonym ciałem, chorą duszą,samotnymi powrotami. Trzeba się z tym pogodzić, bo nie ma innej drogi."