Hej, witam po długiej nieobecności.

Samo zdjęcia mówi wiele, ale rozwinę, wiecie, możecie naprawdę dokonać wszystkiego, jesteście wspaniałe, cudowane , kochane, tylko trochę zagubione, ja też, bo znów się głodze, bo znów jestem zła, bo znów nie dogaduję się ze swoją klasą, bo znów pomagam innym, bo KOCHAM LUDZI.

Nie chciałam tego pisac, ale muszę, trzeba się pogodzić z tym, że ludzi,e którzy kochają , miłują innych będą spychani na dalszy tor, bo miłośc z tych czasach nie jest w modzie, ta prawdziwa napewno, nie .

Klasa maturalne, nauka stres, nie umiem się ogarnąć, jest lepiej, ale będzie jeszcze lepiej , będzie dobrze.

Kurde, wiecie, tak naprawdę teraz poczułam co to życie, to zabrzmi śmiesznie, no bo nie jestm długo i wgl. ale poznałam co to miłość, co to znaczy przestać samemu się liczyć i poświęcić się dla innych, możw to jest moje powołanie?

Pojawię się wieczorem, tęskniłam <3