To ten kolejny dzień, kiedy myślę nad sensem.

cieszę się, że jeszcze czuję coś, bo to znaczy, że jestem.

wszystko jakieś takie dziwne, nie swoje, inne, nie z tej bajki w złym tego słowa znaczeniu. 

można mieć wszystko nie mając nic. żartobliwie nieśmieszna ciekawość, bum. 

czasem trzeba na wszystko spojrzeć z innej perspektywy, doszukać się ukrytego sensu, dogłębnie popatrzeć w serce i w ludzi, w ich oczy. Warto dopuścić do siebie myśl, że wszystko zależy od nas, odłamać się od całej rzeczywistości i walczyć, próbować, szukać wszystkiego co sprawi, że na twarzy pojawi się uśmiech, w sercu cieplutki płomień szczęścia, a że my sami ze sobą bedziemy dobrze się czuć, chyba to najważniejsze. Czasem w życiu upadamy, poddajemy, przestajemy wierzyć w siebie, w swoje możliwosci, czy słusznie? robimy to bo osoba trzecia nam to proboje wmówić, dla własnych korzysci, ciesząc się z naszej słabości, non sens. w tych czasach, nie ma ludzi, którzy chcą dla nas dobrze, którzy szczerze życzą nam dobrze. ludzie zamieniają się w zwierzęta, okropnych egoistów patrzących tylko na czubek swojego nosa. głownym priorytetem jest tylko chciwość, tak, cheć posiadania wszystkiego, odbierając to innym, bez skrupółów, bez duszy i serca, świat zbłądził, ludzie razem z nim a w tym wszystkim, my. dobrze mieć jeszcze choć odrobine stablinego gruntu pod nogami, nie traćmy go. tak po prostu. / bez sens z sensem połączony. ot co.

wiecie, ze chęci i słowa nie załatwiają wszystkiego? tak z innej beczki. może włozyłam znów różowe okulary i myślałam, ze wszystko przyjdzie łatwo, że bedzie wszystko okej, jak kiedyś a to chyba jednak niemożliwe. to się nazywa ludzka porażka. tak. 

// bez zbędnego odbioru. pozdrawiam. Harwig.