Kolejny dzień moge zaliczyć do tych mniej udanych i mniej oczekiwanych.. Niby zachowanie człowieka zakochanego można wytłumaczyć, a jednak nie każdy potrafi to zrozumieć..

Miłość na odległość jest bardzo ciężka, wymaga dużo więcej zaufania niż zwykła.. Gdzieś w głębi siebie mam nadzieję, że niedługo się do mnie odezwiesz, że przerwiesz te kilkudniowe milczenie.. Tęsknie za Tobą, brak mi Twojego głosu, brak mi Ciebie.. Nie wiem czy słowo ''kocham'' wypowiedziane z Twoich ust coś jeszcze znaczy, lecz mam ukrytą nadzieję, że tak jest.. Że wciąż mnie kochasz tylko być może masz zbyt dużo na głowie, ale czy naprawdę aż tak, że nie znajdziesz dla mnie chwili? Codziennie czekam na Twój jeden, mały gest.. Niestety jak narazie bezskutecznie.. Boję się, że coś przede mną ukrywasz.. Najgorszy scenariusz..  Że znalazłeś sobie inną ''blisko siebie'', ale jeśli tak jest czy musisz kłamać, że wciąż mnie kochasz? Czy to jest fer wobec nas? Czy to jest fer według Ciebie samego? Nie oczekuje zbyt wiele, potrzebuje zwykłego wyjaśnienia, zwykłej rozmowy..

Niby przyjaciel powinien zrozumieć, a przyjaciele być dla siebie jak rodzeństwo, ale czy własny ''brat'', któremu zawierza się wszystkie swoje ukryte problemy i całą prawdę o swojej osobie odwraca się plecami kiedy nie ma już żadnych kożyści, kiedy mu się po prosu znudzilaś? Nie tego oczekiwałam od kogoś tak ważnego dla mnie.. Zaczynam wątpić w prawdziwą miłość, a co dopiero mówić o przyjaźni.. przyjacielu, który nazwał Cię dziwką? Czuje się zagubiona, nie wiem od czego zacząć, aby poukładać swoje życie nie krzywdząc przy tym nikogo.. Potrzebuje pomocnej dłoni..

17.09.2011r. - Chwilo proszę bądź wieczna..

Kocham Cię Mateusz :( mam nadzieję, że się odezwiesz..

Jacek.. Czy prawdziwy przyjaciel by tak postąpił?

Żyję wśród ludzi a jednak samotnie..