teatrzyk"Zgniła Gęś"prezentuje 

Ten o to piękny okaz jest jednym z wielu odwiedzających mniej już od 2 lat jeżyków. Są one utrapieniem dla mojego taty, gdyż bezbłędny węch mojego psa zawsze zlokalizuje szpilki na nóżkach ,a bezbłędny słuch starszego usłyszy szczekanie psa ( dziwne mam okno pokoju po stronie z której jeżyki przychodzą ,a za nimi mój pies, i jakoś nigdy nic nie słyszę hm... XD ). Ci sezonowi gości przychodzą tylko latem, a wizja spotkania z owczarkiem niemieckim ich nie zniechęca. W sumie możliwości dobrania się do naJEŻonej kuli bojowej prze psa są minimalne.

Cieszę się na ich widok nie tylko dla tego że są sympatyczne, jak ten malutki jeżyk ( widać tą śmieszną mordkę po prawej stronie ? XD ) ale dlatego że znów są.

Jak mieliście Wielkanoc to kto Wam przynosił prezenty? No przecież że zając! To była norma ,którą wszyscy powtarzali  znałam ją i ja z telewizji czy z przedszkola. Wiedziałam to co wszyscy ale jednak nie przeszkadzała mi nie ścisłość tego ,że mój prezent leżał zawsze tam gdzie legowisko miały jeże. Zresztą co to była za głupia zabawa w szukanie prezentu po podwórku, przecież to było jasne że jest w tej drewnianej szopce w której trzymamy słomę , bo co roku tam są jeżyki i tam też jest prezent. Przecież to logiczne.

Później cisza..................na wiele , wiele lat, najpierw znikło to na co była słoma, potem znikła słoma a następnie szopka ,nie zostało z tego nic, potem przyszła ziemia, graty ,beton,sprzęt ojca ,dwa zajadliwe psy. Miejsce w którym mieszkały po za okresem Wielkiejnocy przykrywają sterty śmieci, gruz i brud.

A jednak po tylu latach wróciły, chodź nie ma szopki z miękkim siankiem, nie ma pięknego stawu wokół którego rosną wysokie wierzby, jest wielki ,wiecznie czujny pies...a one wróciły. Sympatyczne , małe stworzonka i nikt mi nie wmówi że to był zając.

Alleluja!