optimism. 

To był trudny tydzień. Jeden z wielu, które jeszcze przede mną. Przed nami, bo chcialabym, abyśmy przeszli przez to RAZEM. To jeden z tych piątkowych wieczorów, kiedy nie jestem pochłonięta biologiczno-chemicznymi obowiązkami i myślę za dużo o sprawach, na które nie mam wplywu. Słucham starych numerów Arctic monkeys i piję jaśminową herbatę.

Kocham sposób, w jaki na mnie patrzysz. Kocham to, że nie umiesz kłamać. Kocham to, że gadasz od rzeczy i czasem Cię za to nie znoszę. Kocham Twój zapach. Kocham Twoje oczy i usta, i uśmiech. Kocham Twoje koszule, których masz miliony, inną na każdy dzień. Kocham Twoją nieśmiałość i szczeniacką pewność siebie. Kocham to, że jesteśmy tak podobni do siebie. Kocham, kiedy czasem doprowadzasz mnie do szału i jak Ty kochasz to robić. Kocham Twój przypadkowy dotyk i śmiech. Nawet jeśli to wszystko, to przypadek.

Ale nie wiek kim jestem dla Ciebie. Czy wogóle coś dla siebie znaczymy ? Chciałabym, żebyś wiedział o mnie tak wiele. Jaką lubię kawę. Jaki jest mój ulubiony sweter. Jakie lubię lody. Jaką książkę czytam bez przerwy. Jakie są moje ulubione perfumy. Czy wolę koty, czy psy. Jaki kolor szminki uwielbiam. Jak reaguję na stres.