Skąd przeczucie mam, skąd mam tę myśl... że jest pisany mi, że będę z nim...?? I skąd wiem, ze ja, jak nikt Go znam. Brak mi jej... tak brak mi go... jak tchu... i jak bez tchu... i śnię... na jawie śnię... bez snów. Nie zapalił stróż w ogrodzie świec, blady cień księżyca ślad wśród drzew. Więc skąd w niej ten blask, co lśni w noc bez gwiazd...?? Z Tobą być... z Tobą być... bez snów... bez snów, co noc... dzień po dniu. Cudowna noc, tak ciemna jest jak bezmiar wód, jak morza toń, jest tak głęboka. Cudowna noc otula nas i daje nam tajemny znak, że nas ochroni... Bo w taką noc, dla naszych serc rozdziera się zasłona mroku i światła blask przenika nas jak z nieba promień. Przedziwna noc... przedziwna noc, no w oczach ma ciemności toń, lecz w sercach jest świetlista. Cudowna noc, posyła nam nadziei znak, jak zorzy blask, przed słońca wschodem. świetlista noc, odsłania nam tajemną moc i łączy nas, tak jest cudowna. świetlista noc, dla naszych serc rozdarła sie zasłona mroku i światła blask przeniknął nas, jak z nieba promień. Tak jasny jest... i piękna jest... i czysta jest, jak łza... świetlista noc, odsłania nam tajemną moc i łączy nas, tak jest cudowna. świetlista noc, dla naszych serc rozdarła sie zasłona mroku i światła blask przeniknął nas, jak z nieba promień. Tak jasny jest... i piękna jest... i czysta jest, jak łza...