kojeny koniec z początkiem, znowu włącza mi się tryb wylewania swoich smętów publicznie.w sumie moze to i lepiej. znalazłam dzisiaj dziwnego bloga KLIK  jak to ja zawsze musze na odwrót i zaczęłam najpierw czytać komenatrze, czy wgl jest sens czytania wypocin jakichś obcych ludzi. oczywiscie miliony hejtów jacy są beznadziejni zdradzając swoich współmałżonków i że ten cały blog to jakiś żart. w sumie sama nie wiem co o tym myśleć bo z jednej strony naprawdę można to uznać za bajkę, ale myślę, że nie jedna kobieta/facet chciałby się w takiej znaleźć i to bardziej niż w bajce ze szcześliwym zakończeniem, chciałam napisać 'ale z drugiej strony to serio musi być jakiś chory żart i..' jednak nie chce się doszukiwać drugiego dna, bo nawet jeśli to nie jest prawda, to myślę, że to i tak jakiś spoko pomysł na wyrażenie siebie. ktoś sobie pomyśli 'wyrażanie siebie poprzez notatki na temat tego jak pieprzył jakąś laskę/lub ona jego' nieźle masz dziewczyno, ale zdania nie zmienie. musicie się wczytać w ich 'opisy przeżyć', bo to nie tylko ich 'doznania'. ps. myślę, że on nie zostawi żony (:

co do hejterów, ludzie myślą, że nie da się stworzyć zajebistego związku bez miłości. zaskocze was, ale da się i czasem to nawet lepszy i twarlszy związek niż ten który się zaczął od 'zakochania się w sobie'. związek bez zobowiązań? większość uważa to za coś dziwnego, czasem nawet złego. ale szczerze? miłości da się nauczyć, bycie ze sobą jest o wiele trudniejsze i wymaga (moim zdaniem) więcej cierpliwości i zaangażowania. znam ludzi, którzy potrafili słodzić sobie 24/7, jak to się kochają, super gówno itp. gówniarskie czasy ok, przyszedł czas na 'dorosłe życie' spędzanie ze sobą praktycznie całego wolnego czasu, ludzie nie wytrzymują ze sobą miesiąca.

ps2. tęsknie młody