Wypierdalaj Kotku ...!:* 

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=qvpNa5O-0-8#

 Nigdy nie wiń ludzi za to , że Cię rozczarowują . Wiń siebie , bo za dużo od nich wymagasz.

    To niesamowite, że pojawiają się w naszym życiu osoby, które potrafią przysłonić nam resztę świata.

Nie przejmuj się przegraną, niepowodzeniem, straconą przyjaźnią czy utraconą miłością. Życiowe przeszkody w końcu ustąpią i wyjdziesz na prostą, nawet jeżeli teraz wydaje Ci się to niemożliwe

wybrać wielkie rzeczy, przebierając w rzeczach małych.

Od jutra postaram się nie myśleć o tobie cały czas , za to dzisiaj pozwolę sobie na to ostatni raz.

Przesuwam wzrok wraz ze wskazówkami zegara. Jestem sama. Męczy mnie brak jego. To, że go nie ma. Że jest, ale nie przy mnie. Czuje się tak, jakby ktoś uderzył mnie w twarz. Jakby przemielił mi serce przez maszynkę. Jakby zmiażdżył mnie. Jakby rozerwał moje serce na dwa.

- Jesteś cała przemoknięta! - Krzyknął, widząc ją w progu mieszkania. - Rozbieraj się, natychmiast! - Nie tak szybko, kochanie. - Powiedziała, drwiąco. - Zrzucaj to mokre ubranie, ja nie żartuję. Przecież się przeziębisz. - Powiedział z troską w oczach. Rozebrała się do naga, a później niechlujnie zarzuciła na siebie, za duży sweter. - Wyglądam jak własna babcia, powiedziała, siadając w fotelu. - Lubię dojrzałe kobiety. - Zażartował, podając jej ręcznik. Wycierała swoje miedziane włosy. Klęknął przed nią. - Co Ty wyprawiasz? - Zapytała. Masz takie zmarznięte stopy. Chcesz zachorować? - Spytał, ubierając na jej nogi wielkie, pluszowe kapcie. - Nienawidzę kiedy się tak obsesyjnie o mnie troszczysz. Zdenerwowany, podniósł ją, przerzucił sobie przez ramię i wystawił za drzwi. - Co Ty wyprawiasz?! - Spytała. - Musisz się rozchorować. - Że co?! - Dopiero, gdy będziesz chora, a ja będę mógł siedzieć przy Tobie przez 24/h podając Ci syrop, zobaczysz co to troska. - Oszalałeś? - Nie. Zwyczajnie lubię Cię irytować, kochanie...

Czasami tęsknię już tylko za wspomnieniami, nie za nim.

zaczęło mi brakować poczucia, że wszystko mogę , że jestem najlepsza, że potrafię , że jest tak jak ja chcę.

˙co mogę zrobić oprócz powiedzenia przepraszam?

˙"Masz coś w sobie, co nie pozwala mi Cię skreślić, choć dziś myślę o Tobie, tylko w czasie przeszłym. Widzę Cię, wśród tych, co z mego życia odeszli, to mój rachunek sumienia, dziś przepraszam za grzechy."

kochać to trzeba kurwa umieć.

chodź ze mną. porozbijamy w chuj luster i zobaczymy, czy możemy mieć jeszcze większego pecha.

i znów kończy się coś, co nie miało szansy się zacząć.

Chciałabym, żeby było tak jak w bajce. Albo w miłym śnie, który czasem mnie nawiedza. Żebyśmy szli obok siebie a on mnie nieśmiało złapał za rękę i nie patrzył w moją stronę i żeby się zarumienił. Bo wiem, że jest nieśmiały . Nie widać tego, ale wiem, że jest. Taki mały gest, a sprawiłby, że przez następny tydzień siedziałabym ze szczęśliwym nie ogarem na twarzy i myślami gdzieś daleko stąd, poza rzeczywistością. Ale niestety. Życie nie jest snem ani bajką. Tak naprawdę, to siedzę ciągle z tępym wyrazem twarzy zapatrzona w nicość, myśląca o tym, co by to było, gdyby mój nierealny sen się w końcu kurwa spełnił .

˙Spełniały się wszystkie moje marzenia. Wszystkie, i to w jednej chwili, byłam najszczęśliwsza na świecie. A potem? Potem się obudziłam.

"Widzę Cię, jak kryjesz w sobie to, co czujesz, widzę, że myślisz o mnie, kiedy w klubie szczujesz. Widzę, że robisz coś, czego sama nie rozumiesz, nienawidzisz mnie, gdy budzisz się, nie żałujesz."

nie jest ideałem, często pije, pali, łatwo go wkurwić ale może dać ci to, czego nikt inny ci nie da

mówiąc zbyt dużo i przekraczając pewne granice, zwyczajnie mnie zniszczyłeś.

dziwne uczucie kiedy na ulicy przechodzisz obojętnie obok najwazniejszej osoby w twoim zyciu

˙Weź oddech i spójrz, bo zaczynam brać się w garść. Jeszcze jeden krok, do drzwi za którymi czeka mnie coś lepszego. Daj mi rękę, i wejdź w to razem ze mną.

' Bo w życiu są takie momenty, kiedy za chwilę przyjemności będziemy płacić dni, miesiące lub lata. '

' Najbardziej wkurza mnie to, że pomagam innym, a sobie nie potrafię. '