Oleśka na brzegu jeziora stawiała babki z piasku , a ja usiadłam sobie na ławce kawałek dalej i rozmyślałam nas wypadkiem mamy i Krzyśka , co by było gdyby przeżyli&Nagle z moich  rozmyślej wytrąciła mnie jakaś starsza kobieta.

-Przepraszam , ale Pani córka  nie słuchałam już nic więcej tylko spojrzałam na Ole i nie wiedziałam czy się śmiać czy płakać. Poszłam po dziewczynkę. Nakrzyczałam na Nią tłumacząc, że nie można jeść piasku.

-Wyglądam , aż tak staro , że myślą , że to moja córka ?- Mówiąc sama do siebie zaczęłam się śmiać.

Nagle usłyszałam śmiech&.męski śmiech&.

-Wcale tak staro nie wyglądasz , ale szczerze to sam pomyślałem , że to Twoja cóka.

-Dzięki- powiedziałam pokazując mu język , mężczyzna zaśmiach się  Co tu robisz ? Nie jesteś chyba polakim , prawda ?- Spytałam patrząc na przystojnego bruneta o czekoladowych oczach. Boski facet , ale kurde o czym Ja myślę za stary jak dla Mnie. Ja 17 lat, a On wygląda tak na 25.

-Ojciec jest hiszpanem , a matka polką więc można powiedzieć , że jestem mieszany. I tak zaczęła się nasza kilku godzinna rozmowa. Dowiedziałam się , że prowadzi swoją własną siłownię i ma zamiar otworzyć jeszcze jedną&Powiedział Mi również , że gra w piłkę nożną ,a przy okazje trenuje małe dzieciaki. Zazdrościłam mu , że wychował się w hiszpanii , bo zawsze chciałam tam jechać , ale nie miałam okazji. Mężczyna mieszkał w hiszpani 20 lat , a od pięciu lat mieszka tu , bo musi pomagać schorowanej babci.Zapytał się mnie czy mieszkam w warszawie ,powiedziałam , że tak , ale na razie przebywam na obrzeżach warszawy , bo opiekuje się bratanicą.Zrobiło się chłodno więc wzięłam Ole pożegnałam się z chłopakiem i wróciłyśmy do domu&.