Roztańcze w sobie świat... 

Na niektóre rzeczy potrzebujemy czasu..

Zawsze wiedziałam ze czas pomaga zrozumieć.

Dziś gdy mam trzydzieści trzy lata bardziej siebie znam.

I to czego kiedyś nie doceniałam dziś rozumiem

Od najmłodszych lat słyszałam, że jestem trudna

Słyszałam, że jestem jedna z tych kobiet której należy się bać,

Kobiet, Która zjada facetów na śniadanie popijając sokiem pomarańczowym.

Jestem osobą, która wchodzi w ogień zamiast szukać bezpiecznego schronienia.

Nie boje się wyzwań - one mnie napędzają

Jestem Osoba, która wie czego chce

Zrozumiałam, że cechy ktore odbierałam jako wady bo są społecznie nietolerowane - są najcenniejszymi zaletami

Nie boje się walki

Nie boje się przegranej

Przegrana walka to przerwa w ładowaniu baterii na kolejną potyczkę.

Jako osoba która wychowała się bez ojca i bez osoby która mogła ją bronić - nie stałam się krucha

Wykorzystałam to w najpiękniejsza moja cechę jaką jest samodzielność

Bywałam w różnych towarzystwach, balansowałam między dobrem a złem

Imponowałam tym ze mogłam być wszędzie

Byłam jedną z tych osob, które odnajdywały się w trudnych sytuacjach.

Spiąć na autostradzie nie panikowałam, szukałam rozwiązania

Stresujące sytuacje stymulują moj mózg do działania

Zasiedzenie to nuda

Bywało Różne towarzystwo

Ale zawsze miałam na tyle mocny kręgosłup moralne, że byłam stabilna w swoich pooglądach.

Potrafiłam powiedzieć: nie i odwrócić się na pięcie i pójść nagle w inna stronę

Nieobliczalna

Potrafiłam dość wyraźnie stawiać granice- gdzie nie było ultimatum

Nawet gdy bolało, w momencie przekroczenia pewnych granic potrafiłam zamknąć rozdział i wyjść nie wracając już nigdy.

Płakałam po ciuchu

Wycierałam łzy i zakładałam rękawice

Miałam swoje upadki

Ale doskonale wiem, że są rzeczy na które się nie zgodzę.