Tigerdog 

Znacie to cholerne uczucie pustki w sobie?
Kiedy coś było dla was istotne, a tymbardziej ktoś był dla was bardzo istotny?

Nagle zaczynacie to tracić nawet nie zdając sobie sprawy z tego, że tak się dzieje.
No, a kiedy zdajecie sobie sprawe dostrzegacie wszystkie swoje dotychczasowe błędy, które popełnialiście. Mimo, że już wcześniej wiedzieliście, iż postępujecie źle i naleźy coś zmienić.

Tak właśnie było u mnie.
Popełniałem masę typowych i idiotycznych błędów.
Kiedy chciałem wziąć to w swoje ręce i na dobre z tym skończyć nagle coś pękło w drugiej osobie.

Odeszła...
Bez konkretnych wyjśnień...

Bez słowa...
Bez emocji...

Trudno w ogóle myśleć w ciągu dnia w normalny sposób.
Bo gdzie się nie udasz tam wszystko przypomina o tej osobie bo to z tą osobą odwiedzałeś te miejsca.
No a kiedy nie masz do kogo otworzyć ust i porozmawiac o czymś innym jest jeszcze gorzej.
Zdajesz sobie sprawe, że nie masz nikogo kto mógłby Ci pomóc.
Jesteś sam i sam musisz przejść przez ten pierdolony wachlarz jebanych emocji i nastrojów, a to doprowadza do tego, że nie nawidzisz siebie. Nie jesteś już w pewien sposób taki sam jak przed tym zdarzeniem.

Jeśli to czytasz przepraszam za swoje zachowanie wobec Ciebie.
Nie powinienem był.
Nie robi się takich rzeczy komuś kogo się tak cholernie kocha.

I jeszcze ta jebana tęsknota i samotność na codzień.
Ile bym oddał byś była obok i złapałe mnie za rękę.
Zapewniła, że wszystko będzie dobrze i, że razem na pewno damy radę.



Kocham Cię Iś...
Tęsknię
"O twą miłość będę walczył
O miłość walczyć to nie wstyd"