Although I'll still live on... 

Witajcie!

Tak! Cud! Notka bez kilku dni przerwy, to na tym blogu foto rzecz niespotykana. A jednak;) Nie bez powodu tak sie stało. Dzisiaj w końcu Walentyki! Supcio, ale co poza tym?

Poza tym trzeba wyrazić swoją opinię na ten temat. Jednym słowem: komercja! Bo jak wytłumaczyć fakt, że zwykła kartka kilka miesięcy temu kosztowała 80 gr a teraz 1,20 zł (ta teraz ma napis "Walentynki" i za to placisz 40 gr więcej)? Jak wytlumaczyć fakt, iż ta sama róża wczoraj kosztowała 8 zł a dzisiaj dwa razy tyle (jutro znowu po 8 zł!)? Zdzierają z nas pieniądze.. Wiem, jestem materialistą.

I wreszcie, dlaczego Walentynki nie mogą być świętem dla zakochanych, dodajmy, prawdziwie zakochanych? Tak się przyjęło, że dzisiaj 14-sty lutego obchodzą wszyscy, nawet najwięksi wrogowie. Jak nie wyślesz kartki, toś świnia! 

Tak sobie myślę, że mam marzenie, aby ten dzień zostawić TYLKO zakochanym i zauroczonym, aby to było rzeczywiście ich święto;)  Przychodząc przez rynek większego miasta zobaczyć pełno par i poczuć magię miłości.. Co nie oznacza, że teraz jej nie czuję ;*

Marzyć można, bo nie karaja za to;p

Zostawny dzień, którego nie obchodzę, lecz o którym postanowiłem napisać. Przejdzmy do mnie. 

Uwierzcie, dużo się dzieje... Leżę w łóżku. Cudowny początek drugiego półrocza. Jakieś przeziębienie mnie dopadło. Gdyby nie zdrowy rozsądek mojej matki to bym dzisiaj poszedł do szkoły, a jutro zapewne byłoby jeszcze gorzej. Mam nadzieję, ze szybko powrócę do zdrowia, bo już się stęskniłem za miekką ławką, na której mam zwyczaj sypiać na lekcjach;) 

Muzyka do tekstu nadal nie napisana.. Nawet nie mogę usiąść i pomyśleć.. Nienawidzę chorować!

Mam nadzieję, że nie obraziłem nazbyt Waszych uczuć co do Walentynek;)

Do następnego razu! Hej!

J.;*