Po raz kolejny wracam, bo chyba mam to szczęście
Że są ulice za którymi dalej tęsknie
Kilka pustych przystanków i jeszcze więcej
Niż skrzyżowanie, o którym było w czwartym wersie
To to miejsce odbite w kilku parach źrenic
Które wierzą, że ich życie kiedyś się zmieni
Kilka zmęczonych twarzy pełnych nadziei
Że znajdą miłość pośród pyłu i kamieni
To moje pięćdziesiąt cztery metry pełne wspomnień
Oczy siostry w których wciąż widzę ten sam płomień
Cztery ściany, które nadal mówią do mnie
I jak mokre oczy ojca znają moją historię
Ja wracam po wojnie z samym sobą
Może gdy będę w końcu w domu znów coś stworzę
Dziś wracam do Ciebie i już jestem w drodze
Więc zostaw wszystko i przyjdź na dworzec
Inni użytkownicy: sahasularahajpanek94amandooojulitkajula144unospinnalex11234adriano3488nalna90vitusoslilly02
Inni zdjęcia: Wolne patusiax395New Hair Right dawsteTo, co zostaje, gdy nie ma nic. comarroTears like a waterfall modernmedival... pils931449 akcentova:) dorcia2700Brak tytułu zwyczajnieszczesliwia1 mktnccPrzepełnienie świąteczne bluebird11