coś mi tu nie pasuje.coś jest nie tak, jak powinno.

i jakoś mi z tym źle...

jestem chora, siedzę w domu i płaczę z bólu.

i jeżeli Twoja reakcja to "o jaaa", to czy na pewno wszystko w porządku?

oddalamy się.

czuję to w każdym geście, w najdrobniejszym słowie, w natłoku myśli i pojedynczym oddechu.

z każdą chwilą to rośnie, staje się wielkim potworem pożerającym przeszłość.

wypełnia wolną przestrzeń i zabiera coraz więcej.

w zamian za to pozostawia samotność, opuszczenie i to cholerne uczucie osuwania się gruntu pod stopami!

i nie umiem nic na to poradzić.

nie wiem już, jak reagować.

jesteś inna, odległa, obca.

kiedyś znałam każdą Twoją myśl.

wiedziałam, kiedy się zaśmiejesz, kiedy będziesz smutna, zakłopotana, rozczarowana, zła, zniesmaczona, rozdrażniona.

a teraz wiem tak niewiele.

proszę, niech się okaże, że znowu wyolbrzymiam!

stąpamy we dwoje po niepewnym gruncie