High on misery 

Widzę jej obraz przed oczami

Słyszę stukanie obcasów za drzwiami

Serce bije mi szybciej, i szybciej i

Cały czas myślę, że zaraz tu przyjdzie

Słyszę jak mówi, woła mnie gdzieś z sypialni

Spotykam mój wzrok z jej oczami

Mocno chwytam jej dłoń i oddalam się z nią

I dotykam jej ust wargami i

Wymyka mi się z rąk przez palce

Dotykam ją ostatni raz opuszkami

Próbując złapać i zatrzymać ją na zawsze

Upuszczam ją i zabijam coś między nami

Mógłbym przysiąc - była tutaj przed chwilą

Ciężko dysząc, trzymaliśmy się mocno

Chciałbym umieć jej pokazać tę miłość

Którą czuję nawet teraz mocniej niż na początku

Chciałbym pomóc jej w nas jeszcze uwierzyć i 

Zawsze być przy niej i być potrzebny

Rzeczywistość już mnie nie przeraża jak kiedyś

Ale ez niej jestem pusty nawet, gdy idę przed siebie

Ona czuje, że nie będzie szczęśliwa, nie ze mną

Czas upływa mi z takim obrazem

Czuję, że za mało czasu nam tu zostało

By pozwolić sobie na to, by nie być razem

Dwudziesty trzeci, dwunasty, zero osiem...

Może ostatni raz, gdy patrzę jej w oczy

Chciałbym powiedzieć jej jak bardzo ją kocham

Ale prosiła mnie, bym dzisiaj nie mówił o tym

Uśmiecha się i ma ten dołek w policzku

Który tak bardzo lubię i, kurwa mać, jest śliczna

Chyba nie widzi jak w dłoni drży mi zapalniczka

Ale ręce mi się trzęsą, nie chcę, żeby wyszła

Może nie umiem być już ani trochę lepszy

Lecz jeśli to nie jest miłość, to chyba Bóg jest ślepy

Przecież jest między nami tyle fajnych rzeczy

I, kurwa, co się z nimi stało? Nie wiem. Kiedy?

Chcę jej powiedzieć, że dla mnie jest najlepsza

I zrzucić wszystko z blatu stołu i się pieprzyć

Ale spogląda na mnie i nawet się cofa

I nie chce żebym mówił o tym, żebym próbował

I nie chce żebym patrzył tak na nią, prosto w oczy

Bo nie chce musieć mówić mi, że już mnie nie kocha