Why so serious? 

Czytam stare notki i dochodzę do wniosku, że dorosłam. Wyrosłam z uzależnień, naiwności i uprzejmości. Mam kogoś, komu nie nadam imienia kolejnego narkotyku. Bo on mnie nie niszczy. On mnie buduje. Wszyscy poprzedni to porażki, które wykorzystały moją dziecinną naiwność. Skończyłam z tym wszystkim co było, jestem dzisiaj już całkiem inną osobą. 

Kilka rad ode mnie?

1. Zanim postanowisz komuś pomóc zastanów się, czy ta osoba nie miałaby na Ciebie w takiej samej sytuacji wyjebane. 

2. Nie warto jest być zbyt miłym, ludzie to wykorzystują.

3. Natychmiast zrywaj kontakt z toksycznymi ludźmi. 

4. Nie tnij się, nie rób krzywdy sobie. Usiądź spokojnie i poczekaj aż karma wróci do ludzi, którzy Cię skrzywdzili.

5. Nie wpierdalaj się w życie innych ludzi, zajmij się swoim.

6. Słuchaj czasami co mówią do Ciebie ludzie, którzy są od Ciebie mądrzejsi i bardziej doświadczeni.

7. Nie rozpowiadaj o nikim żadnych plotek bo nikogo mądrego one nie interesują.

8. Nie naśladuj innych ludzi, to żałosne. Bądź sobą i myśl jak TY a nie jak Twoi znajomi. Po prostu miej swoje zdanie. 

9. Nie odrzucaj wszystkich argumentów innych ludzi tylko je analizuj. Czasami jednak mają rację. Nie bądź upartym gnojem, który wszystko wie najlepiej. 

10. Nie bądź fałszywą kurwą. Takie prędzej czy później zostają same lub w otoczeniu najgorszych śmieci siebie wartych. 

Tyle mam na dzisiaj do powiedzenia.