Dzień mija nam już jak rok... 

Opowieść życia już do końca się zbliża,
Nic już nie pamiętam oprócz znaku Krzyża, zapadła cisza,
Cisza bez granic, tego co przeżyłem nie zamieniłbym na nic,
Uśmiech zaginął gdzieś zalany łzami, nieszczęście krąży wciąż pomiędzy nami,
Teraz się żegnam, Ty tego nie zmienisz, śmierć zbiera żniwo tu na naszej Ziemi,
Dziś mnie, jutro Ciebie to dotyczy, czas zapomnienia w ciepłym świetle zniczy,
Ziarno goryczy już zapuszcza korzenie i przyszedł czas opuścić Matkę Ziemię!
Widzę cierpienie, słyszę płacz w oddali, dziś zapomniany niegdyś na fali,
Gdy głośno płaczę, Ty już nie słyszysz, to chwila ciszy tnie życia nić,
To już jest koniec , nie masz już nic...