WE MIGHT BE DEAD BY TOMORROW 

Dzisiaj będę się pieprzyć - z taką myślą otworzyłam rano oczy. To nic, że postanowiłam się tylko zdrzemnąć zeszłego wieczoru, a obudziłam się następnego dnia o 5 rano. To tylko ja. Siwa.

Jej, nie pisałam już chyba z wieki, a dzisiaj mnie naszło.
Szybko streszcze tylko co się u mnie zmieniło...
Wróciłam z cudnej metropolii zwanej Wielką Brytanią, i szczerze powiem, że się cieszę. Musiałam wrócić, bo siadało mi już na psychikę. Pojawiła się depresja i nerwica lękowa, a nie łatwo z tym walczyć, jak się mieszka samotnie w wielkim domu i pracuje 6 razy w tygodniu.
W zasadzie pracowałam tak dobre pół roku, więc zarobiłam wystarczająco, żeby wrócić i mieć na szkołę.
Odnalazłam to co chciałam odnaleźć, dużo zyskałam, może nie wszystko potoczyło się tak jak chciałam, ale i tak nie żałuję niczego.
To wszystko nieważne, gdyż aktualnie czuję się dużo lepiej. Jestem na studiach zaocznych i chodze do pracy.
Dzisiaj idę na imprezę i zamierzam się bzykać z Mex. Nie mogło być lepiej.
Mam nadzieję, że uda mi się pisać częściej.


https://www.youtube.com/watch?v=xjbBr1_rSD8