Life is a garden of roses 

Ludzie odchodzą , wspomnienia zostają...

Ktoś mnie skrzywdził.. Wybaczyłam. To mnie oczyściło.. W pewnym sensie mi z tym dobrze. To koniec, ale miło było. Mimo wszystko. Pozostaną wspomnienia. Może po to tu jestem? Żeby miec jakąś pamiątkę? 

Tak jak ktoś powiedział, trzeba odnaleźć dobro w codziennych czynnościach. To trudne, ale możliwe.. A tej osobie chciałam podziękować.. Może nie umiem ładnie opisać jaki ktoś według mnie jest, ale spróbuję.. 

Dziękuję za życie, za radość, za pomoc.. Dziękuję za obecność, której tak bardzo mi brakowało. Za podnoszenie na dychu w złych chwilach. Za mądre słowa. Za sprowadzenie na "złą drogę", która okazała się najlepsza;) Przyjaźń przetrwa wszystko, będzie zawsze i na zawsze. Mimo kłótni, mimo róznic poglądów. Nie ma innej opcji. Dziekuję, Edziu(aż dziwnie to brzmi, nie mówiłam tak nigdy;) ) :* Jesteś kochaną przyjaciółką. Bardzo sympatycznym człowieczkiem. I bardzo roześmianą i wesołą osóbką, choć do tego trzeba Cię najpierw poznac. Ale da się z Tobą zaszaleć, choć niekótrzy wybałuszyliby oczy ze zdziwienia. Grzeczne, spokojne dziecko, które niewiele mówi, a jak pójdzie na koncert, swoją droga z bardzo niespokojną muzyką, to i w pogo pójdzie, i główką potrzęsie, i się czasem napije, i czasem zapali. No, nieładnie Edziu;) W co Ty mnie wciągasz? Robię się takim szatanem jak Ty:) Ale to dobrze, bardzo mi to odpowiada. Dziękuję, że jesteś:*

Dziękuję tez Szatanowi za dziś, za próbę rozweselenia, doceniam:) Twój dobry humor zawsze pomoże:)

http://www.youtube.com/watch?v=cd3XZ79MKpY