You are fired. 

Kolejna przystań również na jeden dzień. Ponad połowa mojej drogi za mną.

Chciałbym z tego miejsca powiedzieć, że tylko na tym blogu opisywałem siebie dosłownie. Pisałem wszystkie wpisy pod wpływem potężnej chwili, potężnej siły przygniatającej moje serce.

Zacząłem od momentu sporego zauroczenia, w którym tak naprawdę nie widziałem po dłuższym czasie większego sensu. 

Kolejno pisałem w sytuacjach kiedy nie umiałem odnaleźć dalszego sensu pisania lub zawieszałem działalność blogów i nie zawsze oficjalnie. 

W tym momencie chciałbym również zakończyć przygodę na tym blogu.

Dlaczego ? Ponieważ nie mogę już sobie pozwolić na chwile uniesień, jestem już za stary żeby móc takie rzeczy robić. Takie czyny bardzo ranio drugiego człowieka, a ja nie mam zamiaru więcej krzywdzić co gorsza nieświadomie.

W sumie tego bloga nie ma co przekazywać. Jest on bardzo krótki i nie ma jakieś jednoliniowej fabuły, nie ma w nim opisanego nic takiego co by się nadawało do kontynuacji. To wręcz nadaje się do potępienia takich myśli i słów.

Zabrzmi to egoistycznie, ale na tym blogu dziękować nie będę bo nie ma komu. 

Sprostować chciałem to, że tutaj pisałem tylko prawdę. Pisałem może brutalnie i skrajnie, ale nigdy nie pozwoliłbym sobie na kłamstwo. Jest tutaj mnóstwo wyolbrzymień i abstrakcji, ale nie ma kłamstwa - zapewniam.

Tworzę jednego bloga i nie chcę już tworzyć w skrajnej sytuacji trzech. Po prostu jest juz jeden bo muszę mieć jedno, skonkretyzowane pole do popisu i manewru czyli tylko jeden punkt widzenia, filozofię - wszystko poukładane i skonkretyzowane.

Zapraszam na swojego bloga cherryperson.

Zapraszam do krytyk i dyskuscji.

Trzymajcie się, a ja wyruszam do ostatniego punktu widokowego