Hej :) Będę istniała pod nazwą ''przepasc12'' i chciałabym podzielić się z wami swoimi przemyśleniami, pytaniami na które nie znam odpowiedzi :) Myślę, że jest to odpowiednie miejsce żeby zacząć pisać o swoich uczuciach.

A więc zacznę od przedstawienia swojej osoby.

Jestem typową nastolatką, interesuje się hmmm wszystkim tym co mi sprawia radość w danej chwili, nie mam żadnych upodobań jak na razie ;/ Mam dobre i i słabe strony, właśnie tą słabą jest brak zdecydowania a dobrą hm myślę, że to iż nie potrafię patrzeć na krzywdę innych i z chęcią pomagam.

Jak pewnie większa część was (kobiet/mężczyzn) mam swoją drugą połówkę. Nie długo co prawda bo 3-4 miesiące. Można powiedzieć, że to miłość która czekała na odpowiedni moment, odpowiednie słowa i odpowiedni czyn by mogła się ujawnić. Pewnie wszyscy jesteście zazdrośni o swoich partnerów prawda? Również boicie się, że któregoś dnia ich stracie? Że zobaczycie swojego ukochanego/ą w objęciach innej kobiety/mężczyzny?.

A więc to mój problem ;/ Zazdrość wydaje się błahym problemem porównując do biedy czy krzywdy innych ale ten problem jest mój, i właśnie na nim się skupie.

Jestem osobą która bardzo szybko się angażuje i przyzwyczaja.

Gdy mój chłopak wychodzi gdzieś z kolegami, beze mnie jest mi strasznie ciężko choć nie chce żeby to widział. Gdy idę spać, a wiem, że jest on gdzieś indziej niż w domu nie mogę usnąć a jak usne to mi się śni w ramionach innej ;/ To nie jest może kwestia zaufania, bo mu ufam. Ale boje się, że znajdzie lepszą partnerkę. Wszystko to strasznie mnie dołuje a myśl, że jego była dziewczyna jest ode mnie ładniejsza mnie strasznie dołuje ;/ Nie chodzi tu o żadną płytkość a po prostu kompleksy.

Strasznie boje się, że któregoś dnia usłyszę, że to koniec a potem zobaczę go z inną. Bardzo się tego boje bo nigdy nikogo tak nie kochałam. To uczucie we mnie nie gaśnie.