UWIERZ W SIEBIE !!! 

CZUJĘ SIĘ ZE SWOIM CIAŁEM CORAZ GORZEJ, CORAZ BARDZIEJ NIE MOGĘ NA SIEBIE PATRZEĆ, A NIE ROBIĘ NIC ŻEBY TO ZMIENIĆ, JESTEM TAKA BEZNADZIEJNA ;(

dodatkowo męczę się strasznie psychicznie, tak strasznie mi źle.. w przeszłości robiłam mnówstwo złego, zmieniłam się i stalam się lepsza (tak myślę). zawsze zależało mi na przyjaźni, tak bardzo chciałam mieć przyjaciółkę. i jak jest? myslalam, że mam. I CO?! DOSTAŁAM KOPA W DUPE, jak zawsze zresztą. nie wiem dlaczego tak jest, ale dobija mnie to, sprawia, ze włączam smutne piosenki i płacze jak dziecko. teraz gdy jest szkoła, jest w miare ok, daje radę, czas mam zapełniony nauką i super chłopakiem. ale nie mogę powiedzieć, że jestem w pełni szczęśliwa, cholernie brakuje mi przyjaciółki, osoby, która tak po prostu chciała by się ze mną spotkać, porozmawiać lub coś porobić. boję się tych wakacji, mieszkam w małej miejscowości, nie chcę spędzić tych wakacji sama, a naprawdę czuje, że wszystkie  'przyjaciółki' mnie opuściły i zapowiadają się dni wolne w samotności, gdy chłopak bedzie pracował, super.. co gorsze, gdy koleżanki w klasie opowiadają o swoich przyjaźniach, które mają się świetnie, robi mi się przykro i najchętniej bym się rozpłakała. marzyłam/ marzę o prawdziwej przyjaźni i ten fakt, ze każdy mnie od siebie odpycha cholernie boli. moze to ze mną coś nie tak, czuję się beznadziejna, nikomu niepotrzebna (oprócz chłopaka), i nawet nie mam pojęcia czemu to tutaj piszę, to nie miejce na takie wywody, ale nie mam z kim porozmawiać;(  jest źle..

Wam kochane życzę pogodnych Świąt :) i dalej takiej silnej woli <3 buziaki :*