chyba już zawsze będzie odpalać się takie pragnienie, by tu wrócić, chociaż na chwilę. 

szczególnie wtedy kiedy jest czas, by usiąść i pomyśleć, wtedy mam wielką ochotę, by choć trochę podzielić się tym tutaj, może to wynika z faktu przywiązania, może to zwykłe widzi mi się, ale to chyba nie jest na tyle ważne.

jakim jesteś człowiekiem jeśli sam nie bardzo wiesz,co chcesz przekazać światu, stawiaj sobie wysokie cele, tak zawsze mówili, mówili Ci, którzy niewiele osiągnęli, to takie naturalne już, że pouczają Ci, którzy nie doświadczyli tego, co Ci radzą, w zasadzie to czasem zabawne, ale jeśli naprawdę chcesz coś zmienić w swoim życiu, jakimi ludźmi powinieneś sie otaczać? Tu nie chodzi o to, by trzymać z kimś, byle tylko te osoby przy Tobie były. Pechowe to, że nie zawsze masz wybór, podobno rodziny się nie wybiera, nawet nie podobno, tak po prostu jest, takie święta to dla mnie nie lada wyzwanie, wyjeżdzając stąd, oczy nagle otworzyły mi się szeroko, nagle dostrzegłam tyle rzeczy, przez które poczułam się jeszcze bardziej nieszczęsliwa, 

im mniejszą posiadasz świadomość, tym większą szansę masz na szczęście, jeśli zaczynasz się zastanawiać, szukać wyjścia, sam skazujesz się na jakiś rodzaj smutku. Odkryłam pogodny smutek, czasem jest mi z nim dobrze, ale chyba nie tego w życiu szukam, szukam tego szczęscia nie wierząc w to, że istnieję, to taka wędrówka z celem, w który nie wierzysz, że może się spełnić. Życzę Wam, żebyście znaleźli tą właściwą drogę i mocno wierzyli, że doprowadzi Was tam, gdzie sobie wymarzyliście.