rise, but not today .. 

gniew w oczach w sercu strach.. ból który znów rozwala mnie od środka, męczy, zabija nie pozwala myśleć.. Znów uczucia idą na bok i dobra dusza, tylko szał i furia przepełnia moje ciało. Demony znów się uwalniają, zaczynają mną władać każą mi karać to co kocham.. nie dopuszczają dobrej myśli, ludzie chcą dla mnie dobrze a ja odpycham ich swą złością, mówie im  'spie*dalaj, odejdz z tad'.Chcą mi lecieć zły z żalu ale nie potrafią. dla mnie łzy są słabością a tego nie moge okazać.. chodź chce.. świat jest jak yin i yang wszystko ma swoje wady i zalety poczym staje się równe. tak jest z każdym z nas. mamy dobrą i złą strone jak się rodzimy, po czasie dopiero wybieramy którą drągą chcemy iść, uczymy się na własnych błędach i próbujemy naprawić to wszystko. Wielu ludzi chce i próbuje iść dobrą stroną życie, ścieżką która ma ich prowadzić do końcą życia, kto z nas by nie chciał żyć w zgodzie i charmoni jako spokojni staruszkowie mieć wnuków i własne dzieci? dlaczego jestesmy dobzi? bo boimy się śmierci, bo kieruje nami miłość do swoich bliskich i chcemy być z nimi na zawsze DLATEGO gdy ona przychodzi mamy nadzieje, że Bóg nam to wszystko przebaczy, że dostaniemy zaproszenie do raju gdzie i tak wszyscy mamy się niby spotkać. Nie chce już i nie umiem nawet myśleć o tym cały pierdolonym świecie. śmierć jest ucieczką i rozwiązaniem w pewien sposób ale jeśli kochamy to zostawimy bliskie nam osoby? czy mamy tyle odwagi by odebrać sobie życie bo poprostu męczy nas coraz bardziej każdy wdech? może tak, może nie gubie się w tym wszystkim. Wiem, że jeszcze wiele naucze się w życiu bo poprostu tak będzie, bo tak jest zapisane i tak ma być. szczerze ide sobie pomyśleć nad moim życiem czy jest coś warte..  ale wiem, że nie poddam się tej kurwie której się wszyscy tak boją nie pozwole by zabierała mi bliskich.. szczerze, jebie mnie to czy Bóg tak chce, będę siłą każdej bliskiej mi osoby by razem ze mną walczyła jak najdłużej, że jeśli ma się męczyć to tu z bliskimi osobami a nie tyle lat umierac z tesknoty..