Długo zastanawiałam się, gdzie załozyć bloga, w końcu padło na photoblog.pl , witamy .

Chciałabym prowadzić coś w rodzaju dziennika / pamiętnika jednak nie będę pisać tu co się u mnie działo jak większość gimbusiar .

Będę pisać o życiu . O dość osobistych sprawach , przeżyciach . Pewnie zastanawiacie się , co taka 17latka może wiedzieć w tych sprawach . Zdaję sobie z tego sprawę , że nie doświadczyłam jeszcze zbyt wiele , a moja wiedza na ten temat jest znikoma , ale chcę podzielić się tym , co zdążyłam zauważyć , nad czym ostatnio się zastanawiałam , tak naprawdę co przeżyłam . Nie chcę być ' fejmem ' na photoblogu , piszę to dla siebie , jeżeli ktoś będzie czytał moje wypociny to bardzo mi miło i dziękuję , proszę o komentarze , co sądzicie na ten temat . Tyle na wstępie .

 Powiem jeszcze kilka słów o sobie . jak widzicie będę pisać do was spod nicku ' Carole ' , chodzę do 1 klasy Liceum . Interesuję się śpiewem , muzyką zarówno tą klasyczną , jak i reggae i popem .  Myślę , że tyle na początek wystarczy , reszty dowiecie się w trakcie ; )

Przy pierwszym wpisie który miał być tak naprawdę krótki , chciałabym poruszyć temat , jakim jest przyzwyczajenie ludzi do siebie nawzajem . MIĘDZY LUDŹMI ALBO COŚ JEST ALBO NIE MA , proste . Albo łączy ich miłość , i przyciągają się do siebie jak dwa magnesy , albo są ze sobą na siłę .. smutne a jednak prawdziwe . Ludzie z biegiem czasu przyzwyczajają się do siebie , do swojej obecności , do tego , że mogą ze sobą porozmawiać , że spotykają się codziennie . Po niedługim tak naprawdę czasie staje się to codziennością , nie ma już tej silnej więzi , którą zdołaliśmy zauważyć na początku . I właśnie wtedy następuje ten moment , kiedy zauważamy , że teraz nie jest tak jak kiedyś , że nie spotykamy się ze sobą tak po prostu , żeby spędzić trochę czasu , tylko jakby istniał jakiś odgórny nakaz , że codziennie trzeba gdzieś wyjść , spotkać się , dla tzw. świętego spokoju . Przyzwyczajamy się do planowania dnia , do znajdowania czasu dla tej drugiej osoby . Wcześniej robiliśy to za wszelką cenę , lepiej było dostać 1 z matmy , ale jednak spędzić choć chwilę z drugim człowiekiem , którego dażymy uczuciem . Tyczy się to nie tylko par , ale także ' przyjaciół ' . Istnieją prawdziwe miłości , przyjaźnie .. Cudownie jest takiej doświadczyć , ja niestety nie jestem przykładem , który posiada prawdziwą przyjaciółkę , czy chłopaka , któego kocha ponad życie i zrobi dla niego wszystko . Tak naprawdę w naszym związku dużo się zmieniło , zauważyliśmy właśnie to , że jesteśmy ze sobą już z czystego przyzwyczajenia i że nie ma sensu tego dalej ciągnąć , niestety . a może i lepiej . Nie powinniśmy kontynuować czegoś , co może zranić drugą osobę , czy teraz czy później . Lepiej zakończyć coś wcześniej , żeby uniknąć właśńie tego PRZYZWYCZAJENIA . Tego , że coś jest , a później nagle tego nie ma . Boli to , że przez długi czas mieliśy kogoś , z kim widywaliśmy się codziennie , coś nas ' łączyło ' , a po rozstaniu odczuwamy pustkę , spowodowaną brakiem tej drugiej osoby .. Ta idealna historia jak z bajki nagle kończy się z nieszczęśliwym zakończeniem .

MIĘDZY LUDŹMI COŚ JEST ALBO NIE MA , proste .

Zapraszam do przeczytania tych moich wypocinek , zapraszam też do komentowania ,

dzielenia się z wiedzą na ten temat , oceny mojego wpisu . 

Cześć ,

wasza Carole .