Osiemnasty maja, 1994 rok. 

Jest 1:47. Moje Kochanie pewnie już śpi. Jutro musi wstać. W sumie ja też - nikt za mnie nie pójdzie do pracy. Mam jeszcze 6h snu. Wystarczy.

Kolejny fbl porzucony, ale co z tego. Wpadam i robię włam.

Natt... Jedyna osoba, które sprawia, że chce mi się żyć. Daje mi siłę każdego dnia, żeby postawić kolejny ktok na szarej drodze życie.

Natt... Osoba, która maluje mój świat, parafrazując piosenkę, na żółto i na niebiesko. Sprawia, że widzę tęczę tam, gdzie jej nie ma...

Natt... Której uśmiech sprawia, że moje serce bije jak oszalałe.

Natt... Natalia.Dziewczyna... Nie. Kobieta, którą kocham.

Po co nam stary świat pełen smutnych barw?
Weźmy się za ręce i chodźmy tańczyć
Wbrew całemu światu, wypaczając jego muzykę
Tańczmy, tańczmy swój własny taniec,
Bez zasad i bez kroków, bez udziału myśli.

Tak od serca do serca, niech one będą tylko zgodne,
W jednym rytmie grały, zagłuszając cały świat
Grając własną muzykę, idealną do naszych kroków.
Po co nam stary świat pełen pustych skorup?

Tańczmy po zgliszczach urojonych snów,
Zburzonych klatek wcześniej tak z mozołem budowanych!
Wytańczmy sobie nowe sny, nowe marzenia.
Po co nam stary świat pełen kajdan i majaków?

Tylko nie zgubmy po drodze rytmu,
Nie pomylmy kroków w żaden sposób
By ze spleconymi dłońmi
Tańczyć w stronę końca świata.                   

                                            ~M.