Miałaś lekkie załamanie nerwowe bo nic ci nie wychodziło i byłaś strasznie nadpobudliwa. tego dnia po szkole poszłaś prosto do parku i usiadłas na swojej ukochanej ławce. Siedziałas na niej godzine, aż w końcu poszłaś do domu zostawić plecaki poszłaś pobiegać, by się trochę rozluźnić. Jeszcze do tego załamania brakowało kilka elementów, bo ze swoim chłopakiem nie układało ci się najlepiej więc biegłaś przed siebie i myślałaś co będzie dalej. Z zamyśleń wyrwał cię dźwięk sms-a. Bez chwili zastanowienia usiadłaś pod drzewem i zaczęłaś czytaćto było to czego się obawiałas- zerwania. Nagle ktoś do ciebie podszedł i zapytał czy wszystko dobrze...

(t.i):Jeśli chodzi o to, że chłopak mnie zostawił dla jakiegoś plastiku i do tego mam lekkie załamanie nerwowe, to tak wszystko dobrze...   W tym momencie miałaś łzy w oczach kiedy to wypowiadałaś i on to najwyraźniej zauważył i przytulił cie do swojego ciepłego torsui w jego ramionach czułas się taka bezpieczna. Dopiero teraz gdy na niego popatrzyłas zobaczyłaś w nim wysokiego i wysportowanego szatyna o brązowych i pięknych oczach. Patrząc w jego oczy od razu odpłynęłaś patrząc w jego tęczówki, ale na szczęście tego nie zauważył. Przedstawiliście się sobie i po tym pocieszał cię dwie godziny jak nie dłużej i opowiadaliście bardzo dużo o sobie. Po długim siedzenieu zaproponowałas bieganie bo to kochałaś robić najbardziej a on odpowiedział pozytywnie bez wachania. Trudno było wam się rozstać po wspólnie spędzonym czasie, choć to było dla ciebie dziwne, że po kilku godzinach z osobą którą dopiero poznałaś...