Brakuje mi Ciebie, wiesz?

Tak, dobrze to określiłam - brakuje mi... Ciebie. Nikogo innego. Ciebie, do którego mogłabym się przytulić, kiedy jestem w rozsypce.  Ciebie, kiedy robię obiad i nie mam go dla kogo robić. Ciebie, który opanowałby mnie, gdy śmieje się jak idiotka, bo jestem tak zestresowana.  Ciebie, który jako jedyny kochałbyś mnie, nie ważne czy będąc tutaj czy tysiące kilometrów stąd. Ciebie, który byłbyś tym jedynym. Który zmęczony po pracy wracałbyś do mnie, nie do innej. Ciebie kiedy się budzę, bo nie ma Cię przy mnie.  Ciebie, kiedy kładę się spać. I kiedy budzę się przerażona i zapłakana w środku nocy, bo przyśnił mi się koszmar. Ciebie, który mnie uspokoisz...

A co jeśli tak już zawsze będzie?

...