Zgubiłam się. Coraz częściej przekraczam granicę. Strach pojawia się każdego dnia, kiedy rano otwieram oczy. Zatracam się. Kiedyś tego chciałam, wiem juz jakie to uczucie i dzisiaj się go boję. Tak, właśnie ja. Dziewczyna, która podobno nie ma problemów, uśmiech nie znika z jej twarzy a optymizmem przyciąga ludzi. Boję się, spadam w otchłań, jestem już prawie na samym dnie. Ale przecież nie powiem tego nikomu w oczy, nie przyznam się jak naprawdę wygląda każdy dzień, jak się czuję i jaki ból noszę w sercu. Jedynie tu mogę przyznać, że strach, samotność, której towarzyszy często śmierć, jest wszystkim co aktualnie czuję.