NY ALL DAY 

Nic ciekawego się u mnie nie dzieje. Gdyby jednak napisałbym. Ostatnio nie mam na nic kompletnie czasu. Jestem zabiegany. Ciężko jest żyć samemu, ale niestety musiałeś wyeliminować pewne przyjemności, w tym jedną osobe. Bardzo mi z tego powodu przykro, bo wiedziałem, że to się skończy w ten sposób i na pewno to wyniknie z mojej winy i głupoty. Nie mogę więcej nic powiedzieć bo wszystko w tym momencie jest zbędne i będę pogrążał się jeszcze bardziej niż już jestem. Nie chcę kopać pod sobą dołków ale nie mam innego wyjścia. Oczywiście, jestem zły na siebie, że nie pomyślałem o uczuciach drugiej osoby, ale mówiłem, że nie warto. Prawdopodobnie nie powinienem mieć styczności z osobami, które czują za dużo. To jedynie prowadzi do katastrofy. Powinienem wywnioskować to już dawno zanim wszystko zacząłem. Jestem pewien, że nic w mojej głowie nic sie nie zmieniło i cały czas powtarzam sobie w myślach słowa, które powinienem już dawno wypowiedzieć w Twoją stronę ale chyba jestem za dużym tchórzem. Wiem, o uczuciach powinno sie mówić otwarcie ale po co, skoro i tak już wszystko zaprzepaściłem. Nie powinienem dostarczać w Twoją stronę jakichkolwiek znaków znaczących, że cały czas mi na Tobie zależy. Nic nie mogę z tym zrobić chociaż nie wiadomo jakbym chciał bo i tak wszyscy dookoła wiedzą jak sprawy się potoczą. Przy okazji pewnie zraniłbym kolejne osoby, a tego do szczęścia wcale nie potrzebuję. Jestem po prostu zły na siebie. Na nikogo innego. A w głowie cały czas " przepraszam ". A tak poza tym, niedługo wracam znowu do szpitala. Nie mogę uwierzyć, że właśnie w tym momencie, kiedy muszę pracować najciężej. Momentami mam dość wszystkiego ale nie powinienem się poddawać bo rodzice wcale nie byliby ze mnie dumni. Kiedy odetchnę z pracą i studiami chciałbym na jakiś czas odwiedzić Polskę, wystarczająco się stęskniłem. Dzisiaj zapraszam moich przyjaciół i mam nadzieje, że będę mógł odpocząć i trochę się zrelaksować bo szczerze, strasznie mi tego brakuje. A podobno okres studiów jest taki wspaniały i pełen zabawy. To wcale nie prawda. Wszedłem za wcześnie w dorosłe życie.