silence is better than bullshit 

dzisiaj położyłam się spać nie w mojej erze

nie potrafię cię tu znaleźć

jak noe pary do swojego dinozaura który nie ma ochoty na sex

coś zostawiam na tamtym świecie

chyba zapomniałam kogoś zabrać na moją arkę zbawienia

tak jak apokryficzne ewangelie walczą

o miejsce w bestsellerze którego nazywają pochlebnie świętym

tak ja próbuję dostać się stąd do ciebie przez morze czerwone

tylko jeden stary dziad z laską może mnie przeprowadzić

ale nie zrobi tego ze względu na moja nic nie wartą dusze

myślę że zbłądzić było mi z góry przesądzone

jak kolejny raz upaść jezusowi chrystusowi

to ten którego imię piszemy z litery

dużej jak moje chore paranoje

które nie dają mi dziś usnąć

uznaje wszystkie fałszywe proroctwa

które wypowiadasz marząc o tym żeby mnie przelecieć

gdy znowu błądzę po kolejnych łóżkach i ramionach

dawno pomyliłam się licząc ile z nich mam za sobą

najświętszej panience też się coś ostatnio poplątało w tym temacie

cząstka ciebie właśnie rodzi się i umiera we mnie

a ja ze znużeniem myślę tylko o tej cholernej gwiazdce

która nigdy nie nauczyła się trafiać do celu

i nie wiem czy będę potrafiła wstać i podążyć za nią

gdy w szósty dzień tygodnia każesz mi wrócić

będę chciała żebyś mnie znalazł

wtedy podam ci moje namiary wyrażone w singlae litterae

a ty przewertujesz dla mnie kolejne zbitki

nic nie znaczących

(jak ja) słówek

mogłabym po drodze podsumować siebie

w trzydziestu wytopionych w srebrze grzechach

ale czy to nie zmieni tego co o mnie myślisz

mój ostatni królu

który zawsze powinien być tym pierwszym 

chce być dla ciebie towarem ekskluzywnym

jak maria magdalena za starych dobrych czasów

a tylko jak skacowany prostak szymon

wpatruje się w cycki płaczących niewiast

i czuję że nigdy nie powinni wypuścić mnie ze stajni