Today, tomorrow, always... 

fot. Dominika.

kiedyśtam...w wakacje, ale nie te ;d

omg ile się dzieje...nie mam siły już dłużej udawać, że wszystko jest okej i cieszyć się z byle czego. W szkole jednym słowem totalny rozpierdol. Siedzę z Kornelią. Cieszy mnie to. Przynajmniej nie wisi mi nad karkiem i nie pyta co mi się dzieje...po prostu siedzi i patrzy, bo wie o co chodzi. zjadłam przed chwilą dwa monte...dobre były i zastanawiam się czy coś jeszcze jeść na kolację, ale chyba zrezygnuję. ogólnie nie wiem czemu nie jestem szczęśliwa. czeka mnie poważna rozmowa, sama nie wiem w co ja się wpakowałam, ale mam takie przeczucie, że albo będzie już dobrze, albo nie wiem co się stanie. Miło byłoby przynajmniej doświadczyć czegoś miłego od pewnej osoby, ale widzę, że jej już nie obchodzę...dobra. trudno. Ogólnie wszyscy dookoła myślą, że się nie śmieję all day, bo zrobiłam selekcję znajomych i połowę mam w dupie...hah, ciekawe. a więc pozostaje mi czekać do jutra...zobaczymy jak bedzie. bye.
 

" It's not too late, It's never too late."