Ufaj, czuj, kochaj i bądź 

Witam serdecznie po długiej przerwie :D 

Znalazłam nareszcie jeden dzień, w którym siedzę w domu, sama, ze swoimi myślami więc postanowiłam tu zawitać. 

Znalazłam dzisiaj mój stary pamiętnik sprzed 2 lat. Jak na rozszerzoną matematyczkę przystało, miałam wtedy 15 lat  Nie wiem jak Wy, ale ja lubię czasami "cofnąć" się w czasie i poczytać czy zobaczyć jak było kiedyś. Czytając wpisy o tym, jak pierwszy raz kumple dali mi piwo albo o moich "miłościach" doszłam do kilku ważnych wniosków m.in byłam baaardzo kochliwa, miałam inne podejście do wielu spraw, a śmierć ważnej dla mnie osoby- z tego co zauważyłam po tych wpisach, bo już nie pamiętam- nie była dla mnie czymś rozdzierającym. Albo zapomniałam, albo nie dałam sobie poznać że cierpię. Nie mam pojęcia. W każdym bądź razie gdyby teraz mi się to przydarzyło zupełnie inaczej bym to przechodziła, przeżywała. Wiem co powiecie- przecież minęły dwa lata, prawie trzy. Tak, też to wiem, ale nie do pojęcia jest dla mnie jak się przez ten czas zmieniłam, ile się zmieniło wokół mnie. Pewnie dużo czynników miało na to wpływ- szkoła średnia, a co za tym idzie usamodzielnienie się i pewnie fakt, że mam przy sobie osoby dzięki którym dojrzałam. Mam inne spojrzenie na świat i chyba wszyscy ludzie, którzy mnie znają, którzy mają ze mną styczność to zauważają. 

Mimo wszystko wciąż jestem- może nie tą samą- ale tak samo uśmiechniętą i patrzącą optymistycznie na następny dzień. Mam kochanego chłopaka, oddanych przyjaciół, dach nad głową i rodzinę, która mnie akceptuje i choć czasami się nie zgadzamy co do wszystkich spraw to wiem, że mogę na nich liczyć. 

Zmieniając temat.. czujecie już jesień? Liście powolutku zmieniają swoją barwę, ubieramy się w coraz to cieplejsze kurtki, a przede wszystkim chorujemy. Niestety, mnie też to złapało, ale to przez super udaną wycieczkę szkolną do Gdańska, więc nie ma co żałować :) (może potem dodam zdjęcia, choć nie obiecuje). 

Dobra, koniec moich Złotych Myśli na następne kilka miesięcy, jak zgaduję, haha :) 

Do usłyszenia, a wszystkim chłopakom życzę wszystkiego najlepszego i spełnienia najskrytszych marzeń! :)

PS DLACZEGO NA PHOTOBLOGU POJAWIŁY SIĘ TAGI? Teraz zauważyłam  serio dawno tu nie byłam...