Bo to kocham.. bo to życia sens. 

Bardzo długa przerwa. Ostatnia notka przecież była dodana 31/08/2010. Normalnie, aż wstyd, żeby tak zaniedbać coś co tak się kochało. Bo w tej chwili to już nie wiem. Nie wiem czy moja fascynacja rysowaniem była przejściowa czy wyuczona bo przecież skoro sie nie umilo śpiewać ( nie mówię ze teraz umiem) a rysowanie jako tako wychodziło to lubiło sie to i rysowało się. Myslę, ze nadal to kocham. Ze nadal jest to częścią mnie. Ale po prostu moje zycie nie służy temu by rysować. Troche też to zadługa mojego lekkiego lenistwa bo przeciez jak by sie chciało to by sie zawsze znalazło czas, Ale to nie jest dla mnie takie proste. A dla czego? Bo nie lubie siadać przez pusta kartką nie wiedząc co chce narysować. Bardzo tego nie lubię. I bardzo dobrze wiem, że jakby sie uparł to by narysowal coś ale ja wole narysować coś co jest w pewnym stopniu nie wiem czym ale jest jakąś inspiracją muzą i na prawdę zalezy mi aby to narysować. Wtedy mnie to cieszy. NArysować to co siedzi w mojej głowie. Owszem bardzo żałuję, że nie miałam okazji chodzić na żaden kurs rysunku ani nic tego typu ale niestety tak juz jest i trzeba to przeboleć bo co jak co ale okolice mojej miejscowości nie były w stanie zapewnić mi kursu rysunku a przecież rodzice mieeli inne zajęcia niż wożenie mnie do Krakowa czy gdzieś gdzie to było możliwe.   Ale to nie ważne. Mniejsza z tym lepiej sie nad tym nie rozwodzic.

A to wynik mojego ostatniego pomysłu który się zrodził w mojej główce. Nie wiem czy dokładnie tak powinien wyglądać ale niejsza z tym. Przy okazji powstanie bardzo podobny rysunek. kiedy? Jeszcze nie wiem. I tak jestem bardzo dumna z tego, że coś dodałam. Moze rozwinę tę notkę. Ale nie teraz.

just breathe ;*