idziemy przez las pijani od słów 

Dawno mnie tu nie było, oj dawno.

Wiele się zmieniło od ostatniego pobutu tutaj.

W sumie to zmieniło się wszystko.

Patrząc obiektywnie, z perspektywy czasu, to zdecydowanie na lepsze.

Odżyłam. Układam wszystko na nowo: życie, wszelkie relacje, samą siebię.

Z pierwszymi promieniami słońca przyszła nowa siła.

Jakiś optymizm, nadzieja, że będzie przepięknie.

Znów mam ochotę wstawać rano z łóżka po nieprzespanych nocach i walczyć z wiatrem dmuchającym prosto w twarz.

Chyba jest dobrze. Tak mi się wydaje.

Może tak jest lepiej.

A na pewno wygodniej.

Stęskniłam się za Wami wszystkimi!