Jestem tu, już kilka dnia chodzi za mną żeby napisać, zupełnie jakby był to obowiązek...ale na szczęście nie jest...już nigdy nie będzie!! Ale wciąż pamiętam Cię, już prawie przestałem Cię kochać, już prawie, ale Ty cały czas wracasz jak bumerang, inne wciąż są oceniane w Twojej skali, prze pryzmat jaki rzucasz. To męczy niestety. Z nikim się nie spotykam tak dla pewności i prócz tego, że tak bardzo tęsknię do naszych spotkań, to jeszcze nie jestem samotny. Narazie jest okej, ale nie wiem jak długo jeszcze tak będzie. Mam nadzieję, że nie będzie potzreby zamartwiania się, że jestem sam i nikt mnie nie kocha... Nie chcę tego

***

Przyszło mi do głowy ostatnio, tak raczej w przejawach czystej obojętności wobec Ciebie: " Nie zasługujesz na niczyją miłość" Byłbym bardzo zawistny gdybym ci tego życzył, nie jest to moim zamiarem ale w każdym razie utrzymuję ta myśl, tak właśnie uważnam, jak będzie pokaże przyszłość, jeżeli taka oczywiście będzie :)

***

Nie chce mi się juz pisać, to było raczej zaznaczenie mojej obecności na tym blogu, i potwierdzeniem, że cały czas chodzisz za mną w snach... Jesteś duchem Agata!!! Tak bardzo jesteś mi bliska! Tak mocno Cię kochałem!! I w każdej chwili mogę znów rozpalić ten ogień!!

Ale wiem też, że nigdy mi na to nie pozwolisz.... Widocznie tak miało być... Miłego :*