just breathe. 

mija miesiąc.

zmieniło się wszystko.

można zrobić nawet dziesięć kroków do tyłu.

jeśli pamięta się, by zrobić ten jedenasty do przodu.

trzeba po prostu żyć.

najprościej.

kiedy już nie ma tego, co nadawało temu życiu sens czas uporządkować to, co zostało.

stajesz jak nad potłuczonym szkłem, nad tysiącem niepoukładanych puzzli.

start.

przepraszasz, dziękujesz, rozmawisz, prostujesz.

i ostatecznie ze wszystkim się godzisz.

po miesiącu wraca.

"co złego to JA."

bo ułożyłaś swoje życie beze mnie.

bo zmieniłaś je na lepsze.

wśród setek wczoraj usłyszanych przez Ciebie słów nie było żadnego "ale"

jednak można przyznać się do błędu.

i "przepraszam" wydaję się być jakieś szczersze.

kilka godzin poważnych słów.

i ani jedno zbędne.

można powiedzieć 'wracamy'

lepiej powiedzieć 'zaczynamy'

bo to już jedenasty krok.