By nie zapomnieć 

Po co na naszej drodze stają "chwilowi" ludzie? Mimo że chce się ich mieć dłużej przy sobie, ale nie można... Po mimo tych kilkunastu dni... Tak cholernie pusto. I prosisz wszystkie siły we wszechświecie, by jednak było inaczej. Ale wiesz, że nie jest, wiesz, że być może tracisz tą osobę na zawsze. I to nie jest tak, że za pół roku sprawa przycichnie, albo że kiedyś się gdzieś zejdziecie... To nie jest tak!

Nie wiem kim dla mnie jesteś... Czy przyjacielem, czy kimś mniej, czy kimś więcej... Nie wiem. Ale wiem, że nie chcę Twojego odejścia. Wiem, że za późno nasze drogi się skrzyżowały na dobre... Mam pretensje do siebie, dlaczego nie zwróciłam uwagu wcześniej! Dlaczego tylko te kilkanaście dni... I jeszcze uciekają te ostanie dni, ale wiem, że są ważniejsze sprawy w tej chwili. Płakałam, nie godzę się na pożegnanie... Jeszcze nie teraz. Kawa i pączek...

"Miałaś nie płakać, miałaś być twarda... Co z Tobą jest?" 

Proszę wróć... Poczekam długo, ale wróć i powiedz, że jesteś, że wygrałeś... Nic więcej nie trzeba, tylko wróć...

Proszę, nie umieraj...