Siedząc samotnie zrozumiałam, że wszyscy jesteśmy martwi, tyle tylko że jedni są już pochowani a drudzy nie.. Czy jesteś w stanie uwierzyć, że mimo otaczających Cię ludzi możesz być samotnym? Nie czułeś nigdy pustki, która zżera Cię od środka? Pustki, której niczym nie da się zapełnić? Trzęsąc się z zimna, płakałam myślami błądząc po dalekiej przeszłości& Czy nie sądzisz, że powinniśmy żyć chwilą? W końcu tylko one są piękne& Lecz zagłębiając się w tę myśl, zapominamy o nieszczęściu& A to one wraz z najokrutniejszym uczuciem cierpienia daje dreszczyk emocji, który współgra ze strachem czyniąc życie ciekawszym& I właśnie za to kochamy życie równie mocno jak je nienawidzimy.