...Agacia. Po co założyłam bloga? Po to, żeby gdzieś pisać o swoich kminach o tym świecie. O życiu. O jego sensie. O tym co jest z nim związane. O miłości i przyjaźni. O tym jak łatwo jest łączyć obie te rzeczy. O wszstkim.

Marek...moja największa miłość. Tak, największa. Mimo, że kochałam kogoś już wcześniej. Ale to nie było to, nie to czego tak naprawde pragełam. Nie mówie o tym, że to było coś małego, wręcz przeciwnie...ale jakby...nie wiem jak to ująć...bardzo go kochalam, ale wiedziałam, ze to nie ma sensu, że to nie będzie długo trwać.

Z Markiem jest inaczej. Jest jednocześnie moim facetem i przyjacielem. Jeśli go potrzebuję - jest. Zawsze. Miał bardzo ciekawą przeszłość. Nie, nie ćpał, czy coś. Pomagał. Pomagał dziewczynom, które nie potrafiły poradzić sobie same ze sobą. Które nie miały sensu życia. Chcąc, nie chcąc, nie lubie kiedy o nich mówi. Wiem, że dużo go z nimi łączyło, ale...hmm...czasami mam wrażenie, że mu nie wystarczam, że nie jest mu ze mną tak dobrze jak z nimi. Pokazał mi dziś swojego "starego" bloga. Boże, jak on był z nimi blisko...Tyle wspomnień, tych dobrych, jak i złych...A ja? Ze mną nie robił tylu rzeczy, ze mną nie było tyle problemów. Teraz zadaje sobie pytanie...Co ja właściwie robie w Jego życiu? Co? Jestem. Ale co z tym? Nikt nigdy nie mówił o mnie w taki sposób jak On o nich. NIGDY. Czytam dalej..i mówiąc szczerze, zazdroszcze mu. Tak, zazdroszcze. Zazdroszcze mu tego, że miał taką przeszłość, że robił tyle zajebistych rzeczy. A ja? Co ja tu robie? Kocham Go. Bardzo. Bardziej sie chyba nie da. Zdołowałam sie.

No nic. 15 sie zbliża, czas iść się zatrudniać.

Do następnego wpisu! :D